Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, κάθε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση, για το μοναδικό υπουργείο που ανακοινώνει «επανίδρυση», είναι το Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, στην ευθύνη του οποίου είναι και οι αγροτικοί αναδασμοί. Η εφαρμογή τους είναι μια σειρά πράξεων μυστηρίου της διοίκησης, που βασίζονται στην αδιαφάνεια και τις παρανομίες των υπευθύνων. Είναι κοινό μυστικό στον αγροτικό κόσμο, ότι με την μέθοδο της εφαρμογής του αναδασμού, κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι αυθαιρετούν εις βάρος του, οδηγώντας το πολυπληθέστερο παραγωγικό δυναμικό και μείζονος σημασίας κοινωνικό ιστό της ελληνικής υπαίθρου, σε απόγνωση και οικονομικό μαρασμό.
Η διαδικασία ακολουθεί την γνωστή μέθοδο της αδιαφάνειας και της αυθαιρεσίας, όπως για παράδειγμα της σύστασης παρά τον νόμο ,επιτροπών (παράνομες συνθέσεις) , οι οποίες αρπάζουν την γη των κτηματιών και με αναιτιολόγητες πράξεις, την αναδιανέμουν κατά το δοκούν. Δυστυχώς ,όπως αντιλαμβάνεται κανείς ,συνεργοί τους γίνονται και αγροτοπατέρες, που συναινούν ή και συμμετέχουν στις πράξεις της διοίκησης, για προσωπικά οφέλη...
Η επιτροπή αναδασμού, νόμιμο εργαλείο της εφαρμογής των αναδασμών, τις περισσότερες φορές, λειτουργεί αυθαίρετα και παράνομα , οι δε εμπλεκόμενες υπηρεσίες της Νομαρχίας, υποστηρίζουν τις πράξεις αυτές δημιουργώντας γύρω της έναν προστατευτικό ιστό , αδιαπέραστο ακόμη και από εισαγγελικούς λειτουργούς ! Αρνούνται να δώσουν στους κτηματίες βασικά τοπογραφικά στοιχεία, όπως τα τριγωνομετρικά και τα ορόσημα, ή τους κτηματολογικούς πίνακες και τα διαγράμματα (στοιχεία απαραίτητα για τον έλεγχο της ορθότητας της εφαρμογής των αναδασμών) προφασιζόμενοι , άλλοτε ότι δεν είναι έτοιμα , αν και οι αναδασμοί βρίσκονταν στο τελικό στάδιο της παράδοσης της νομής και άλλοτε ότι αποτελούν «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα», αρνούμενοι να υπακούσουν ακόμη και σε εισαγγελικές εντολές ! ;
Ο λόγος της τέλειας αυτής «συνεργασίας» , είναι ο πακτωλός χρημάτων για την κατασκευή δημοσίων έργων στους αγροτικούς αναδασμούς, τα οποία συγχρηματοδοτούνται από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προφανώς έχουν εκδοθεί και τα σχετικά τιμολόγια . Βέβαια κάποια από τα έργα που δεν έγιναν, ή θα ενσωματωθούν σε κάποιο παραπλήσιο έργο με άλλο τίτλο και θα επαναχρηματοδοτηθούν ή δεν θα κατασκευαστούν ποτέ, ή θα τα πληρώσουν οι ίδιοι οι κτηματίες. Και πώς γίνεται αυτό; Με την γνωστή πρακτική της υποχρεωτικής συμμετοχής των κτηματιών στους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (Τ.Ο.Ε.Β. ), χρεώνοντάς τους με τεράστια ποσά, κατά τα πρώτα έτη της λειτουργίας των οργανισμών αυτών παρότι ο εργολάβος έχει δώσει εγγύηση δύο ετών για την καλή λειτουργία των έργων !
Κάποιες φορές η υπολογιζόμενη από τις «αρμόδιες» υπηρεσίες κοινή συνεισφορά των κτηματιών σε γή (φύρα), διαφέρει από την πραγματική έως και 10% ! ( ποσοστό ,λογικά, ασύμφορο για να γίνει αναδασμός ). Και θα αναρωτηθεί βέβαια κανείς, τι συμβαίνει με τα πλεονάσματα των χιλιάδων αυτών στρεμμάτων που προκύπτουν . Η απάντηση είναι απλή. Προστίθενται σε ιδιοκτησίες κάποιων, με την μέθοδο της δήθεν «ποιοτικής» κατάταξης ως εξής. Πρώτα κατατάσσουν τα κτήματα σε Α , Β , Γ , κτλ κατηγορίες και αφού έχουν ήδη ολοκληρώσει το έργο της κατάταξης , εκ των υστέρων στα γραφεία «μαγειρεύονται» οι αναλογικές σχέσεις μεταξύ των κατηγοριών ! Όπου αυτό δεν είναι αρκετό , ακολουθείται η μέθοδος των «διπλών» κτηματολογικών διαγραμμάτων και πινάκων , η μέθοδος της απ’ ευθείας προσάρτησης των εκτάσεων με «ανακριβείς μετρήσεις» και «αλληλεπικαλυπτόμενες» ιδιοκτησίες (με άλλες ή με κοινόχρηστους χώρους),η μέθοδος των παράνομων εξαιρέσεων εκτάσεων από την υπό αναδασμό περιοχή κτλ . Υπάρχουν μάλιστα και κάποιες περιπτώσεις όπου εμφανίζονται ως δικαιούχοι άτομα ξένα προς τους αρχικούς δικαιούχους ! Αν τώρα, συνυπολογισθούν οι κακοτεχνίες των έργων καθώς και τα έργα που παρελήφθησαν χωρίς να έχουν κατασκευασθεί, τότε αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος του προβλήματος .
Και για να γίνει κατανοητό τι συμβαίνει κατά την διαδικασία της εφαρμογής ενός αναδασμού, ας παρομοιάσουμε τους κτηματίες που συμμετέχουν στον αναδασμό, με δικαιούχους σε μια αντιπαροχή οικοπέδου οι οποίοι περιμένουν από τον εργολάβο να τους παραδώσει διαμερίσματα , έτοιμα προς χρήση , βάσει όσων έχουν συμφωνηθεί. Όταν όμως παραλαμβάνουν τα διαμερίσματα, «με κλήρωση» από τον …εργολάβο στην οποία ήταν απόντες, διαπιστώνουν ότι παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις. Δεν λειτουργούν τα υδραυλικά ή παρουσιάζουν διαρροές, δεν έχουν τοποθετηθεί ανελκυστήρες, δάπεδα κτλ. Κάποιος από τους δικαιούχους , παρουσιάζει στους υπόλοιπους ,ένα σωρό λόγους υπεράσπισης του εργολάβου προσπαθώντας να καλύψει τις όποιες ατέλειες λέγοντας, για παράδειγμα, ότι η σύμβαση ήταν πολύ δύσκολη και πρέπει να αισθάνονται τυχεροί που δεν τους εγκατέλειψε αφήνοντας μισή την οικοδομή, δεν πειράζει που δεν έγιναν όλα τα προβλεπόμενα έργα διότι παρέλαβαν διαμερίσματα με περισσότερα τετραγωνικά από τα προκαθορισμένα στη σύμβαση, κτλ... Έτσι οι υπόλοιποι καθησυχάζουν. Στη συνέχεια όμως έρχονται οι «φουσκωμένοι» λογαριασμοί των κοινοχρήστων (του ΤΟΕΒ στον αναδασμό ) για κατασκευές, επιδιορθώσεις κτλ και αρχίζουν οι πρώτες δυσκολίες πληρωμής. Αλλά όχι όλων. Τα κοινόχρηστα του υποστηρικτή του εργολάβου , είναι ελάχιστα αν και έχει πάρει, μεγαλύτερο και καλύτερο διαμέρισμα ,με περισσότερα τετραγωνικά από αυτά που δικαιούτο, ,«μαύρα», που δεν εμφανίζονται πουθενά !
Ύστερα από όλα αυτά, οι κτηματίες δεν καταφεύγουν στα πολυδάπανα και χρονοβόρα δικαστήρια γιατί ξέρουν ότι όποιος τα βάζει με το κράτος, χάνει. Κάποιοι αγανακτισμένοι καταθέτουν μηνύσεις και καταγγέλλουν την διαφθορά, όμως οι καταγγελίες τους μετά από χρόνια καταλήγουν στα εισαγγελικά αρχεία.
Μετά από έγγραφη καταγγελία μου στον τότε αρμόδιο υφυπουργό το καλοκαίρι του 2004 και μετά από επίσκεψή μου στον ίδιο, με παρέπεμψε στην προϊσταμένη της πολιτικής γης , την κ. Σταματίνα Μαντέλη ! ! η οποία βέβαια , εκείνη την εποχή, όπως εκ των υστέρων έγινε δημόσια γνωστό , ασχολείτο με άλλες ανταλλαγές ιδιοκτησιών πολύ πιο σοβαρές !! (σκάνδαλο Ιεράς Μονής Βατοπεδίου).
Και αν κάποιος τελικά αποφασίσει να προσφύγει στην δικαιοσύνη , η δίκη διεξάγεται μετά από πολλά χρόνια, που όλοι έχουν πλέον συνηθίσει στις ατέλειες και τις ελλείψεις , οι περισσότερες των οποίων βέβαια έχουν ήδη τακτοποιηθεί μέσα από τα κοινόχρηστα του ΤΟΕΒ, ή έχουν ξεχαστεί και κανείς δεν έχει ψυχικά αποθέματα να συνεχίσει. Ο δε δικαστής, στηριζόμενος πολλές φορές σε κάποια, εκ των υστέρων «κατασκευασμένα» πρακτικά των επιτροπών αναδασμού , (με την μέθοδο της παρεμβολής και της αλλοίωσης των αυξόντων αριθμών πρωτοκόλλου πχ 14 α , ή 14 β, η 14 ω ! ), αποφασίζει ότι αν και δεν έγιναν όλα ορθώς, ωστόσο υπηρετήθηκε το δημόσιο συμφέρον διότι κανείς άλλος δεν διαμαρτυρήθηκε ! Αν και αυτό ακόμη δεν παύει να είναι ενάντια στον νόμο (Άρειος Πάγος 426/1984) .
Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι ο εργολάβος συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο του και ο ίδιος καθώς και οι «συνεργάτες του» γίνονται χρόνο με τον χρόνο πλουσιότεροι , την στιγμή που η χώρα μας πληρώνει πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για έργα που δεν έγιναν , οι άμεσα ενδιαφερόμενοι κτηματίες ζημιώνονται , χάνοντας μεγάλο μέρος της αξίας των ιδιοκτησιών τους και όλος ο Ελληνικός λαός πληρώνει όλη αυτή την κακοδιαχείριση με διάφορους τρόπους ,( φόρους, έκτακτες εισφορές , μειώσεις αποδοχών , συντάξεων , ανεργία, ακόμη και με την ολοκληρωτική κατοχή της χώρας από ξένα οικονομικά κέντρα ), κακοδιαχείριση που εδράζει στην έλλειψη διαφάνειας και την ατιμωρησία των υπευθύνων από την δικαιοσύνη.
Έτσι εφαρμόζονται με λίγα λόγια στην πράξη οι αγροτικοί αναδασμοί με μεγάλο χαμένο όχι μόνο τον Έλληνα αγρότη αλλά και ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, που καλείται πάντα στο τέλος για τον λογαριασμό.
Επειδή
-το κράτος φέρει ευθύνη για τις παρανομίες των οργάνων του ( επιτροπή αναδασμού ) κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί
-δεν έχουμε πρόσβαση στους θεσμούς , τους νόμους του κράτους , στις βάσεις νομικών δεδομένων …
- δεν υπάρχει διαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες στα κέντρα των αποφάσεων
- η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί, αδιάκοπα, απρόσκοπτα και αποτελεσματικά
-οι ένοχοι πρέπει να τιμωρούνται , όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, καθώς όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με τα ίδια δικαιώματα.
-όλα τα παραπάνω αποτελούν ελάχιστη ένδειξη λειτουργίας δημοκρατικού πολιτεύματος
-σύμφωνα με τον Ηράκλειτο και πολύ σωστά, ο λαός οφείλει να μάχεται για τον Νόμο, όπως μάχεται για τα τείχη της πόλης του,
Για όλα τα παραπάνω
και για πολλά ακόμη, θα πρέπει όλοι εμείς , ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να δράσουμε , έστω και χωρίς ελπίδα νίκης, μόνο διότι πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου