Στο καφενείο του χρόνου. Μια συζήτηση μεταξύ, φιλοσόφων, πολεμιστών, στρατηγών και απλών αγροτών του χθες και του σήμερα, παρουσία της Προέδρου της Κομισιόν.

 

 Τα βήματά μου μ’ έφεραν στο κατώφλι ενός καφενείου του χρόνου, το «Xρονικό». Η συζήτηση που είχαν μέσα ήταν  πολύ έντονη γιατί το θέμα ήταν η κακοδιαχείριση των αγροτικών ενισχύσεων. Τα προβλήματα τα γνώριζα από χρόνια, τα είχα μάλιστα καταγγείλει δημόσια, τόσο στις δικαστικές αρχές όσο και στον ημερήσιο τύπο, έτσι αποφάσισα να μπω μέσα. Παρόντες, ένα ετερόκλητο πλήθος στρατηγών, πολεμιστών, αγροτών και φιλοσόφων. Στην αρχή δίστασα, αλλά διαπιστώνοντας την παρουσία της Ursula von der Leyen, προέδρου της Κομισιόν που κατηγορείται ήδη από μια μερίδα ευρωβουλευτών για αυθαιρεσίες και σκάνδαλα, αποφάσισα να καθίσω. Την ώρα που μπήκα στην αίθουσα τον λόγο είχε ο στρατηγός Κολοκοτρώνης.

Θ. Κολοκοτρώνης: … Εγώ παιδιά, σας το λέω καθαρά. Τούτα που ακούω για την Ευρώπη και τους Κανονισμούς της, θυμίζουν τα φιρμάνια του σουλτάνου. Από μακριά μας κυβερνάνε, με γραφές που τις καταλαβαίνουν μόνο οι καλαμαράδες και οι αφεντάδες.

Αγρότης του 1930: Στρατηγέ, θυμάμαι τον πατέρα μου που 'λεγε πως ό,τι κι αν παράγουμε, αν δεν έχουμε δίκαιη τιμή και γη δική μας, ξένοι θα 'μαστε στον τόπο μας. Τότε τουλάχιστον ξέραμε ότι στην ανέχεια μας ρίχνανε οι έμποροι κι οι τράπεζες. Τώρα, μας κυβερνάνε απ' τις Βρυξέλλες και ούτε τους ξέρουμε.

Άρης Βελουχιώτης: Συντρόφια, να το πούμε σταράτα. Η γη, το βιός του αγρότη είναι ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας. Όταν σου λέει ο άλλος, "Θα σπείρεις τούτο και το άλλο όχι", ή "Θα πάρεις λεφτά χωρίς να παράγεις", δεν στο λέει για το καλό σου. Σε θέλει εξαρτημένο. Σε θέλει υποτελή. Όλοι θυμάστε τις επιδοτούμενες χωματερές των φρούτων, τις ενισχύσεις των αγροτών για να μην παράγουν ( ιστορικά δικαιώματα) , τις πρόωρες συντάξεις στα 55 έτη! και πόσα άλλα…

Σύγχρονος Αγρότης: Τα λες σωστά Καπετάνιε. Φθάσαμε στο 2025 και είμαστε πιο δέσμιοι από ποτέ. Η ΚΑΠ, που λέγανε ότι θα στηρίξει τον αγρότη, κατάντησε όργανο για να μας εξαφανίσουν. Μας δίνουν επιδοτήσεις μόνο αν κάνουμε ό,τι μας λένε. Αν όχι, μας κόβουν και τα λίγα. Κι όλο γραφειοκρατία, δορυφόρους πάνω απ' τα χωράφια μας, γεωσήμανση, φωτογραφίες, ευφυής γεωργία...

Αγρότης του 1930: Εμείς, τουλάχιστον τότε, είχαμε τα τσαπιά και τις αξίνες και λέγαμε "Θα δουλέψουμε τη γη μας". Τώρα, σου λένε ότι αν δεν έχεις GPS και smart εφαρμογή, δεν είσαι αγρότης. Μα είναι δυνατόν ο νοικοκύρης να φοβάται να βγει στο χωράφι του; Να τον παρακολουθούνε και να του λεν πώς θα σπείρει και πώς θα θερίσει; Σαν να 'ναι σκλάβος στο ίδιο του το βιός!

Θ. Κολοκοτρώνης: Καλά τα λέτε, μα τούτα δεν γίνονται αν δεν το επιτρέψει ο λαός. Όπως και τότε, στον καιρό μου, όταν σκύβαμε το κεφάλι στους Τούρκους, όλο και περισσότερα μας παίρναν. Όταν σηκώσαμε το κεφάλι, άρχισε ο αγώνας.

Άρης Βελουχιώτης: Ακριβώς. Ο αγώνας ξεκινά απ' τη συνείδηση. Αν ο αγρότης δεχτεί να γίνει «πελάτης» της Κομισιόν και των πολυεθνικών, αν δεχτεί το ξεπούλημα της γης του, η μάχη θα χαθεί πριν αρχίσει.

Σύγχρονος Αγρότης: Το κακό είναι πως έχουν διαβρώσει τα πάντα. Οι συνεταιρισμοί γεμάτοι ανθρώπους των κομμάτων και των εταιρειών. Οι "αγροτοπατέρες" στηρίζουν ό,τι πει η Κομισιόν, αρκεί να πέφτει χρήμα. Εμείς οι πραγματικοί παραγωγοί μένουμε μόνοι μας.

Αγρότης του 1930: Είχαμε κι εμείς τους μεσάζοντες και τους ψευτοσυνεταιρισμούς τότε. Αλλά ξέραμε ότι ο αγώνας είναι στα χωράφια, στην αυτοοργάνωση. Δεν περιμέναμε διαταγές από ξένους.

Θ. Κολοκοτρώνης: Μα πριν τη φωτιά, θέλει οργάνωση, να καταστρωθεί σχέδιο. Ο αγρότης πρέπει να ενωθεί. Όχι με χαρτιά και σφραγίδες, μα με ψυχή. Να 'χει λόγο στις αποφάσεις. Να μη βγαίνει ο κάθε χαρτογιακάς να του λέει πώς θα δουλέψει τη γη του. Δεν θα 'ρθει ο Βρυξελιώτης γραμματικός να σου δώσει λευτεριά. Μόνος θα τη διεκδικήσεις.

Άρης Βελουχιώτης: Και να μην ξεχνάμε, ότι πίσω από την ΚΑΠ και τους κανονισμούς κρύβονται οι μεγάλοι όμιλοι. Αυτοί θέλουν την Ευρώπη χωρίς αγρότες, με βιομηχανίες τροφίμων και ψεύτικα προϊόντα που παράγονται με …3D εκτυπωτές!  Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι πανευρωπαϊκό.

Σύγχρονος Αγρότης: Τα λέτε σωστά, τις προάλλες στη Γαλλία, οι αγρότες βγήκαν στους δρόμους. Μετά στη Γερμανία. Και εδώ, εμείς στήνουμε μπλόκα στους δρόμους, αλλά δεν φτάνει. Πρέπει να ενωθούμε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Να απαιτήσουμε πραγματική στήριξη στον παραγωγό και όχι σε εταιρείες-φαντάσματα.

Αγρότης του 1930: Θυμάμαι το 1930 και τις πρώτες αγροτικές κινητοποιήσεις. Μπορεί να μην είχαμε μέσα επικοινωνίας, αλλά υπήρχε αλληλεγγύη, ο ένας δίπλα στον άλλον. Τώρα ο καθένας κοιτάζει μόνο το χωράφι του και στο τέλος είμαστε όλοι χαμένοι.

Σε αυτό το σημείο σηκώνεται όρθια η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ζητώντας τον λόγο.

Σύγχρονος Αγρότης: Πρόεδρε παρακαλώ, πριν τοποθετηθείς να πω τούτο. Πίσω από όλο αυτό το σκηνικό, το ξέρεις δα πως κρύβεται η διαχρονική ασυδοσία της Κομισιόν, που λειτουργεί χωρίς ουσιαστική λογοδοσία, επιβάλλοντας, εντελώς αυθαίρετα και με αδιαφάνεια, μέσω «Κανονισμών», πολιτικές, την ΚΑΠ για παράδειγμα, που ευνοούν μεγάλα συμφέροντα σε βάρος των πολιτών και ειδικά εμάς των αγροτών.

Πρόεδρος Κομισιόν (με χαμόγελο): Η ΚΑΠ είναι για τη βιωσιμότητα, τη δίκαιη ανάπτυξη, την προστασία του περιβάλλοντος...

Θ. Κολοκοτρώνης:  (σκωπτικά): Σιγά κυρά μου, μη μας πείτε ότι είναι και για το καλό μας. Μας δίνετε ψίχουλα για να μην παράγουμε και ξεπουλάτε τη γη στους μεγάλους.

Αριστοτέλης: Αγαπητοί μου φίλοι, είναι γνωστό ότι όταν η πολιτική χάνει τον προσανατολισμό της προς το κοινό όφελος, γίνεται όργανο ολιγαρχίας. Η αληθινή δύναμη του πολίτη είναι η γνώση. Αν γνωρίσει την αδικία, θα θελήσει να την ανατρέψει. Κι αν δεν την ανατρέψει, τότε δεν του αξίζει η ελευθερία του.

Σύγχρονος Αγρότης: Θέλουμε μόνο να δουλεύουμε τη γη μας, να ζούμε από τον κόπο μας. Όχι να γινόμαστε αριθμοί σε προγράμματα και στόχους που εσείς φτιάχνετε, όπως το Pfizergate... Τα 1,8 δισ. δόσεις εμβολίων, τα μυστικά συμβόλαια; Πρόεδρε, τι έχετε να πείτε για τη διαφάνεια;

Πρόεδρος Κομισιόν: Η Ευρώπη χρειάζεται τάξη και στρατηγικό σχέδιο. Δεν γίνεται ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει. Οι συμβάσεις έγιναν για την υγεία των πολιτών, με γρήγορες κατεπείγουσες διαδικασίες.

Άρης Βελουχιώτης: Γρήγορες; Ή ύποπτες; Ο λαός καταλαβαίνει όταν αποκρύπτονται στοιχεία.

Θ. Κολοκοτρώνης: Πρόεδρε, αλλά το σχέδιό σας είναι να μείνουν λίγοι μεγάλοι κι εμείς να γίνουμε υπάλληλοι στις εταιρείες σας. Το λέω και το ξαναλέω. Ο λαός πρέπει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Όλα τα άλλα είναι ψέματα.

Αριστοτέλης: Η ελευθερία, η αυτάρκεια και η δικαιοσύνη είναι θεμέλια για μια πραγματικά δημοκρατική Ευρώπη.  Σκεφτείτε ποιος ωφελείται από παράλογους «Κανονισμούς».

Σύγχρονος Αγρότης Και ο ΟΠΕΚΕΠΕ Πρόεδρε;  Που κατέκλεψε τις αγροτικές ενισχύσεις και τσαλαπάτησε τον κόπο μας; Τι τιμωρία αξίζει στη διοίκηση τους;

Πρόεδρος Κομισιόν: Αυτά είναι εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας. Δεν εμπλεκόμαστε στη διαχείριση κάθε κράτους μέλους.

Άρης Βελουχιώτης: Ούρσουλα βολικό αυτό!  Όταν σας συμφέρει, λέτε "Δεν ανακατευόμαστε". Όταν είναι να επιβάλετε πρόστιμα και κανονισμούς, τότε είστε παρόντες.

Πρόεδρος Κομισιόν: Η Ευρώπη αλλάζει κ. Βελουχιώτη. Μπορείτε να συμμετέχετε σε συζητήσεις, αλλά οι αποφάσεις παίρνονται από τα θεσμικά όργανα.

Σύγχρονος Αγρότης : Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τα σκάνδαλά σας, επιβεβαιώνουν τη θεσμική σήψη. 

Θ. Κολοκοτρώνης: Αν η απόφαση των θεσμικών οργάνων έρχεται από τη δύναμη και όχι από το δίκιο, δεν είναι απόφαση, είναι επιβολή. Και απέναντι στην επιβολή υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Η ενότητα και ο αγώνας. Και ποια αλήθεια μας λέτε; Οι άρχοντες που κυβερνούν από μακριά, λένε πως όλα γίνονται για το καλό του πολίτη. Μα οι πράξεις τους άλλο φανερώνουν.

Αριστοτέλης: Είναι καιρός για υποχρεωτικά δημοψηφίσματα σε κρίσιμες αποφάσεις για τις ΚΑΠ, για άμεση λογοδοσία των αιρετών....

Πρόεδρος Κομισιόν: Εύχομαι να μην καταλήξουμε σε συγκρούσεις.

Θ. Κολοκοτρώνης: Κι εμείς να μην καταλήξουμε σκλάβοι, κυρά μου.

Άρης Βελουχιώτης: Αν δεν αλλάξει η Ε.Ε., αν παραμένει όργανο των πολυεθνικών, η αποχώρηση δεν είναι ταμπού. Είναι αξιοπρέπεια.

Σύγχρονος Αγρότης: Το ακούω όλο και πιο συχνά στα χωριά. Ο κόσμος βλέπει την αδικία. Θέλει όμως και σχέδιο. Αν φύγεις από την Ε.Ε. χωρίς να ξέρεις τι θα κάνεις, είσαι μόνος σου εναντίον όλων.

Αγρότης του 1930: Καλύτερα μόνοι εναντίον όλων αλλά περήφανοι, παρά στις αίθουσες των Βρυξελλών  ζητιάνοι.

Θ. Κολοκοτρώνης: Εγώ θα σας πω τούτο, ο αγρότης δεν είναι νούμερο στις στατιστικές. Είναι η δύναμη…, η ραχοκοκαλιά του τόπου.

Άρης Βελουχιώτης: Καιρός να βγούμε στους δρόμους, να απαιτήσουμε αυτά που μας ανήκουν, για τη γη μας, για τα παιδιά μας.

Αριστοτέλης: Η αληθινή πολιτεία στηρίζεται στη δικαιοσύνη, στη συμμετοχή και στην αλήθεια. Χωρίς αυτά, είναι  σώμα χωρίς ψυχή.

   Όλη την ώρα παρακολουθούσα αμίλητος, μέχρι που η οργή ξεχείλισε μέσα μου και πήρα τον λόγο.

   Για να πούμε την αλήθεια κυρία Πρόεδρε, η διαδικασία επιλογής του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνει ότι, παρά την ύπαρξη τυπικών διαδικασιών έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η λογοδοσία έναντι των πολιτών παραμένει ελλιπής. Η διαδικασία χαρακτηρίζεται από έμμεση πολιτική διαπραγμάτευση, έλλειψη διαφανούς πολιτικής αντιπαράθεσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και περιορισμένη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων. Μήπως ο πρόεδρος και τα μέλη της Επιτροπής να εκλέγονταν απευθείας από τους Ευρωπαίους πολίτες; Η Κομισιόν αποτελείται από διορισμένα στελέχη (Επίτροποι), προτεινόμενα από εθνικές κυβερνήσεις. Είναι εκτεθειμένη σε lobbying από κράτη μέλη, επιχειρήσεις, κοινωνικούς φορείς. Αποτέλεσμα αυτών , σε ευαίσθητα θέματα, όπως η ενεργειακή πολιτική, οι κανονισμοί των αγροτικών ενισχύσεων,  η ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος, οι πιέσεις της παγκόσμιας ελίτ, είναι καθημερινές και ισχυρές.

 Και η συζήτηση συνεχίζεται…

Η λεηλασία των γεωργικών ενισχύσεων με εργαλείο προτάσεις της Κομισιόν.

 

   Αρχής γενομένης από την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ, άλλο ένα ζήτημα πλανάται στις μέρες μας. Ποιος θα πληρώσει το πρόστιμο της κακοδιαχείρισης εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ των ευρωπαϊκών ενισχύσεων την ώρα που ο, πιστοποιημένος Οργανισμός γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, ΟΠΕΚΕΠΕ  απέτυχε να διασφαλίσει τη διαφάνεια και τη νομιμότητα.

  Πως όμως φθάσαμε σε ένα τεράστιο πρόστιμο αλλά και σ’ όλα τα πρόστιμα που διαχρονικά επιβαρύνουν τη χώρα μας; Τι ακριβώς συμβαίνει;  Ποιος πραγματικά φέρει το κύριο βάρος της ευθύνης; Αρκεί να εστιάσουμε σε κάποιες προτάσεις της Κομισιόν προς το Ευρωκοινοβούλιο, που με την σειρά του, σχεδόν πάντα τις εγκρίνει και γίνονται νόμοι, οι γνωστοί ως «κανονισμοί». Μήπως άραγε κάποιες από αυτές τις προτάσεις -  κανόνες, που είναι έξω από κάθε λογική, αποτελούν τα θεμέλια για την υφαρπαγή των τεράστιων αγροτικών κονδυλίων, που αγγίζουν ετησίως τα πενήντα πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ, τα οποία στη συνέχεια σε κάποιο βαθμό θα επιστραφούν, με την μορφή προστίμων, στο Ευρωπαϊκό ταμείο ή στις τσέπες κάποιων Ευρωπαϊστών; Μήπως οι κανονισμοί αυτοί είναι η αιτία, δηλαδή το «προσκλητήριο» των ανά την Ευρωπαϊκή επικράτεια επιτήδειων σε απάτες; Συγκεκριμένα, στον Κανονισμό 1307/2013 της ΕΕ, στον ορισμό του «γεωργού» περιλαμβάνονται όχι μόνο φυσικά πρόσωπα-παραγωγοί αλλά και νομικά πρόσωπα! Με απλά λόγια, ιδιωτικές εταιρίες με μετόχους μάλιστα ακόμη και  υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ «βαπτίζονται» αγρότες. Αυτό τους δίνει την πρόσβαση στο να επιδοτηθούν και να «κρυφτούν πίσω από την ονομασία «γεωργός». Στην πράξη και κατά κανόνα, αυτές οι εταιρίες είναι εντελώς άσχετες με την κτηνοτροφία. Απλά ιδρύθηκαν από «ημέτερους» με σκοπό να οικειοποιηθούν τις ενισχύσεις των πραγματικών δικαιούχων.  Όταν ό πολίτης διαβάζει στον τύπο «οι αγρότες ενισχύονται με τόσα δις ευρώ» δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι  στην πραγματικότητα την μερίδα του λέοντος την νέμονται οι εταιρίες των συγγενών και φίλων των διοικούντων, που απλά έχουν πρόσβαση στις βάσεις δεδομένων. Με μια απλή δήλωση κατοχής βοσκότοπου και χωρίς καμία απολύτως πραγματική παραγωγική δραστηριότητα, καρπώνονται εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ ετησίως!

   Ήταν όμως η  Κομισιόν που, με εργαλείο την Κοινή Αγροτική Πολιτική, επέτρεψε να συνδεθούν οι ενισχύσεις, είτε με τη γη (εκτατικές) είτε με ζωικό κεφάλαιο. Στην Ελλάδα, επιλέχθηκε από τους «διοικούντες» η ενίσχυση των κτηνοτρόφων να δοθεί αποκλειστικά στην έκταση αντί στο ζωικό κεφάλαιο, με αποτέλεσμα χιλιάδες στρέμματα να μισθώνονται ως δήθεν βοσκότοποι από επιτήδειους, διαθέτοντας μηδενικό ζωικό κεφάλαιο. Μάλιστα βουλευτής,  που πρόσφατα υπήρξε και υπουργός Τύπου,   στις 2/12/19  σε ερώτησή του προς την Βουλή των Ελλήνων,  μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Υπάρχει και αν ναι σε τι μέγεθος αριθμός δηλώσεων ΟΣΔΕ 2019 στις οποίες ενώ δεν υπάρχει καθόλου ζωικό κεφάλαιο, υπάρχει δήλωση έκτασης βοσκότοπου με κωδικό ποικιλίας 9002 - βοσκότοπος σε καλή κατάσταση;»  Άρα  η Ελληνική Βουλή γνώριζε και είχε από τότε επισήμως ενημερωθεί για το τι ακριβώς συνέβαινε.  Άξιο λόγου βέβαια είναι ότι μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ουδεμία απάντηση στην συγκεκριμένη ερώτηση. Ποιοι μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν ώστε να μην δοθεί ποτέ απάντηση, υποτιμώντας το ρόλο του Κοινοβουλίου;

   Η Ελλάδα υποχρεούται άμεσα, τουλάχιστον να τροποποιήσει τον Ν. 3126/2003 περί ευθύνης Υπουργών (εγώ θα έλεγα περί ανευθυνότητας) και όποια άλλη αντίστοιχη διάταξη, εφόσον αυτή παρακωλύει την εφαρμογή του  Δικαίου. Όλα ανεξαιρέτως τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τον κανονισμό 2017/1939, οφείλουν να διευκολύνουν το έργο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και να εξαλείφουν τυχόν εθνικά εμπόδια στη διερεύνηση και δίωξη εγκλημάτων, όπως απάτες επιδοτήσεων.  

   Πρόσφατα λοιπόν  επιβλήθηκε στην Ελλάδα πρόστιμο ύψους 415 εκατομμυρίων ευρώ, μετά από έρευνες που αποκάλυψαν εκτεταμένες παρατυπίες στη κατανομή των αγροτικών επιδοτήσεων. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO), αποδίδει τις ευθύνες στη διοίκηση, σε «διοικητικές αστοχίες του ΔΣ του ΟΠΕΚΕΠΕ» όπως είπε, υπογραμμίζοντας ότι ερευνάται η δομή και η λειτουργία του οργανισμού ως ικανού για τη διάπραξη οργανωμένης απάτης.

   Απευθυνόμενος ωστόσο στην Γεν. Εισαγγελέα κ. Laura Codruța Kövesi θα της θυμίσω ότι, αν δεν υπήρχαν οι απαράδεκτες «στρατηγικές προτεραιότητες» και οι απαράδεκτες «προτάσεις – ιδέες» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Ευρωκοινοβούλιο, που τελικά εγκρίνονται και γίνονται νόμοι (κανονισμοί) της Ένωσης, δεν θα υπήρχαν συνθήκες τέλεσης απάτης, που σε συνδυασμό με τις «διοικητικές αστοχίες» οδηγούν στα οικονομικά σκάνδαλα. Δεν θα υπήρχε η ανάγκη για βοσκότοπο αλλά για πραγματικό ζωικό κεφάλαιο, δεν θα υπήρχε η ανάγκη για ψευδείς προσδιορισμούς ιδιωτικών εταιρειών ως αγρότες, ούτε η ανάγκη για δημιουργία «περιφέρειας βοσκοτόπων», «περιφέρειας αροτριαίων» και «περιφέρειας δενδρωδών καλλιεργειών», που μοναδικό σκοπό έχουν να καταστήσουν τους ελέγχους  αδύνατους, ή  πολύπλοκους, χρονοβόρους και για «δυνατούς λύτες». Ούτε θα διαβάζαμε αγροτικές αγγελίες μέσω των οποίων κάποιοι ζητούν να αγοράσουν «δικαιώματα βοσκότοπου, σε κάθε γωνιά της χώρας»! Απλά οι κτηνοτρόφοι θα δήλωναν τα ζώα τους! Μα κάθε χρόνο το κάνουν και μάλιστα η σήμανση των ζώων τους είναι υποχρεωτική, συνήθως με ενώτια, τα οποία φέρουν μοναδικό αριθμό.

   Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετέθεσε τις ευθύνες στη Κομισιόν, για να μας θυμίσει τα λόγια του ποιητή: «Αφέντη που με βάζεις και χορεύω, εσύ με έμαθες να ζητιανεύω!». Όμως αυτό δεν είναι αρκετό γιατί θα πρέπει τουλάχιστον να μεριμνήσει για την αλλαγή της Ελληνικής νομοθεσίας ως προς τις ποινικές ευθύνες των πολιτικών προσώπων, ώστε τα λόγια του να επιβεβαιώνονται από τις πράξεις του.

   Και βέβαια, το ΓΕΩΤΕΕ έχει μερίδιο ευθύνης ( δεν είναι τυχαίο που στις αρχαιρεσίες συμμετέχουν μόλις το 20% των γεωτεχνικών του κλάδου), ο Οργανισμός ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ που όπως υποστηρίζει «Ερευνά Εκπαιδεύει και Πιστοποιεί» (Γεωργικοί Σύμβουλοι αγροτών,  πιστοποιητικά επαγγελματιών ψεκαστών, από που να αρχίσει κάποιος και που να τελειώσει) και λοιποί δημόσιοι οργανισμοί που νέμονταν με τις ευλογίες των διοικούντων τα κοινοτικά αυτά χρήματα των ενισχύσεων των αγροτικών κονδυλίων, στερώντας τα από τους πραγματικούς δικαιούχους… Με αποτέλεσμα η χώρα μας από παραγωγός αγροτικών προιόντων να καταντά καταναλωτής. Αν λοιπόν, ο φορέας διαπίστευσης, το Υπουργείο Αγρ. Αν. & Τροφίμων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι εξωτερικοί συνεργάτες (πχ Neurobublic), οι πολιτικοί, η ηγεσία του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν φέρουν καμία ευθύνη, τότε ποιος φταίει; Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι η μόνη αρμόδια και οφείλει να διερευνήσει. Ωστόσο όλοι όσοι προαναφέραμε συνεχίζουν να πληρώνονται με υπέρογκες αμοιβές και να παρίστανται σε «στημένες ενημερωτικές ημερίδες» των αγροτών, αγνοώντας τις ίδιες τις καταγγελίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Βρισκόμαστε έτσι ενώπιον θεσμικής εκτροπής.  

   Βέβαια δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι το κύριο βάρος της απάτης πέφτει στον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς με βάση το Ν. 2637/1998 και την εφαρμογή του από το 2001–2002, έχει λάβει πλήρη διαπίστευση ως οργανισμός πληρωμών, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), όπως προβλέπει και ο Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013. Η διαπίστευση αυτή δεν είναι διακοσμητική, αλλά θέση ευθύνης. Όταν λοιπόν ο Οργανισμός Πληρωμών αποτυγχάνει, δεν ευθύνονται μόνο οι άμεσοι διαχειριστές των κονδυλίων, αλλά και εκείνοι που τον πιστοποίησαν, τον ενέκριναν και τον επιβλέπουν. Το Ελεγκτικό Συνέδριο της χώρας μας τόσα χρόνια, δεν βρήκε τίποτα μεμπτό;  

   Η «διοίκηση» δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Αποτελείται από πολιτικά πρόσωπα (υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς), την ιεραρχία του ΟΠΕΚΕΠΕ και του ΥΠΑΑΤ, ανώτερους υπαλλήλους, τους συμβούλους γνωστούς ως «τεχνοκράτες» την αρχή που εξέδωσε τη διαπίστευση, και τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς που επιβεβαίωναν κάθε χρόνο την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Η ανάληψη της υποχρέωσης καταβολής προστίμων θα πρέπει, επιτέλους, αντί να ακολουθεί την εύκολη οδό της χρέωσης των κρατών, δηλαδή των πολιτών τους, να ακολουθήσει την δίκαιη οδό της χρέωσης των διοικούντων που αποδεδειγμένα φέρουν την ευθύνη.

   Όλοι οι παραπάνω αναφερόμενοι είναι θεσμικά και ηθικά υπεύθυνοι για τη εύρυθμη και νόμιμη κατανομή των ενισχύσεων. Αν παραμείνουν και πάλι  ατιμώρητοι, τότε το βάρος θα πέσει, για άλλη μία φορά, στον απλό πολίτη και στον αγροτικό κόσμο. Βέβαια οι πολιτικοί έχουν σύμμαχο τον γνωστό νόμο, αλλά για όλους τους υπόλοιπους, ο Υπαλληλικός Κώδικας προβλέπει ότι « ο υπάλληλος υποχρεούται σε αποκατάσταση κάθε ζημιάς του Δημοσίου, που προκάλεσε με δόλο ή βαριά αμέλεια». Και αλλού αναφέρει: «Μπορεί να κινηθεί διοικητική ή αστική διαδικασία αποζημίωσης σε βάρος του υπαλλήλου». Και το Ευρωπαϊκό δίκαιο αναφέρει ότι: “Το κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για αχρεωστήτως καταβληθείσες ενισχύσεις, αλλά έχει το δικαίωμα να ανακτήσει χρήματα από τους υπεύθυνους μέσω εθνικών διαδικασιών». Και με τους κανονισμούς 883/2013 και  2185/96 επιτρέπεται στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία – EPPO να κινεί διαδικασίες ποινικές ή αστικές σε βάρος φυσικών προσώπων για απάτη ή απώλεια πόρων της Ε.Ε.

   Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι του ελληνικού κράτους και της ΕΕ;  Μήπως γιατί κάποιοι έχουν πολιτική κάλυψη και υπάρχει συγκάλυψη υψηλόβαθμων διοικούντων; Μήπως λόγω αδράνειας των διοικητικών μηχανισμών;  Μα στο συγκεκριμένο σκάνδαλο όχι μόνο οι εσωτερικοί έλεγχοι  δεν ενεργοποιούνται, αλλά και όποιοι προσπαθούν να τους ενεργοποιήσουν, απενεργοποιούνται οι ίδιοι, όπως η περίπτωση του τέως Προέδρου ΟΠΕΚΕΠΕ Γρηγ. Βάρρα, που έστειλε 3500 ΑΦΜ για έλεγχο και αμέσως αντικαταστάθηκε... Ή μήπως γίνεται «διάχυση» της ευθύνης σε πολλά πρόσωπα, οπότε χάνεται η ατομική λογοδοσία  και τελικά η Ε.Ε. επιβάλλει πρόστιμο στο κράτος επιτρέποντας του, αν θέλει, να αναζητήσει τις ευθύνες από τους υπεύθυνους.

Το δημόσιο μπορεί να κινηθεί με αγωγές, κατά πρώην διοικητών, υπουργών, υπαλλήλων και σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης να γίνει συμψηφισμός προστίμων με αποδοχές,  συντάξεις, περιουσίες των υπαιτίων. Επιτέλους να υπάρξει συνταγματική κατοχύρωση λογοδοσίας και προσωπικής ευθύνης. Γιατί οι πραγματικοί παραγωγοί και δικαιούχοι, δεν χάνουν μόνο  τις ενισχύσεις, χάνουν αξιοπρέπεια, χάνουν το δικαίωμα να επιβιώσουν σε ένα δίκαιο αγροτικό περιβάλλον.