ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΑΡΩΔΙΑ ΣΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ

     Απο την πυκνή επικαιρότητα της εποχής που διανύουμε δεν λείπει  η προεκλογική περίοδος των αθλητικών ομοσπονδιών. Θα προσπεράσουμε ωστόσο τα γνωστά και χιλιοειπωμένα του επαγγελματικού αθλητισμού για να  επικεντρωθούμε στα ιδιαίτερα προβλήματα του ερασιτεχνικού, κατ’ όνομα και μόνο, αθλητισμού!  Θα μας απασχολήσουν οι διοικήσεις των ομοσπονδιών αυτών, οι οποίες παρά τον νόμο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,  αλλοιώνουν τα αποτελέσματα των αναμετρήσεων, εις βάρος των αθλητών, των σωματείων - μέλων τους αλλά και όλων των φορολογούμενων ελλήνων πολιτών.

      Ως εκ τούτου, μπορεί κανείς να συναντήσει ισόβιους προέδρους που για πολλές δεκαετίες  «εκλέγονται» στο τιμόνι των ομοσπονδιών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία, την οποία ο πρόεδρος  «κυβερνά» επί σχεδόν μισό αιώνα ως  απόλυτος μονάρχης. Πώς όμως καταφέρνουν οι ισόβιοι πρόεδροι να επανεκλέγονται για πολλές δεκαετίες;   Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να αναζητηθεί στο γνωστό χώρο της αδιαφάνειας, της αυθαιρεσίας και της ατιμωρησίας.

       Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή.  Κάθε χρόνο, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού χρηματοδοτεί, απο τον κρατικό προϋπολογισμό, τις ομοσπονδίες του ερασιτεχνικού αθλητισμού ώστε αυτές με την σειρά τους  να ενισχύσουν το αθλητικό πρόγραμμα των σωματείων - μελών τους. Στη συνέχεια όμως οι ομοσπονδίες, με πλήρη αδιαφάνεια, αναλώνουν τις χρηματοδοτήσεις σε εικονικές δαπάνες και κάποιες φορές μεταφέρουν τα χρήματα και σε προσωπικούς λογαριασμούς, ενώ παράλληλα  ενισχύουν κάποια σωματεία τα οποία διάκεινται ευμενώς προς αυτές. Το αποτέλεσμα είναι όλα τα υπόλοιπα σωματεία να δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές  υποχρεώσεις  του αθλητικού τους προγραμματισμού και το τελευταίο που θα σκεφτούν είναι να πληρώσουν, ασχέτως αν δεν έχουν εισπράξει καμμιά επιχορήγηση, τις ετήσιες συνδρομές τους προς τις ομοσπονδίες,  το εισιτήριο  μετάβασης και πιθανώς τη διαμονή τους στην Αθήνα, για να διασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στις εκλογικές διαδικασίες. Στο μεταξύ,  οι μηχανισμοί των ισόβιων διοικητικών συμβουλίων, αλλοιώνουν τις λίστες των ψηφοφόρων – αντιπροσώπων των σωματείων, αποδεχόμενοι ακόμη και άτομα που δεν είναι καν μέλη των σωματείων που αντιπροσωπεύουν.  Συγκεκριμμένα, οι διοικήσεις των ομοσπονδιών επιλέγουν «ευάλωτα» σωματεία, από τα ΔΣ των οποίων,  αφού τους υποσχεθούν ανταλλάγματα, εξασφαλίζουν την γραπτή βεβαίωση,  με την οποία ορίζεται κάποιος ως αντιπρόσωπος - ψηφοφόρος, χωρίς ωστόσο το εν λόγω άτομο να είναι μέλος του συγκεκριμένου σωματείου, με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, όπως εκ του νόμου οφείλουν. Ο νέος αθλητικός νόμος προβλέπει βέβαια ότι ο ορισμός του αντιπροσώπου-ψηφοφόρου θα γίνεται συγχρόνως με την εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση του σωματείου, με ισχύ όμως από την άνοιξη του 2019,  δηλαδή πρακτικά η εφαρμογή του θα αρχίσει  απο τις εκλογές του 2024 και μετά.

       Πολλές φορές δε συμβαίνει, ακόμη και τα μισά απο τα σωματεία που εμφανίζονται στις τελικές λίστες ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων, να είναι σωματεία χωρίς πραγματική αθλητική δραστηριότητα. Πρόκειται δηλαδή για ανενεργά σωματεία, τα οποία μια φορά και μόνο στα τέσσερα χρόνια, προσφέρουν τις «υπηρεσίες τους» για να μετατραπούν σε «ενεργά» με κάποιο εικονικό αγώνα, συνήθως ένα «εσωτερικό» πρωτάθλημα με δέκα αθλητές, που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος εάν  διεξήχθη  ή όχι. Με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα των εκλογικών αναμετρήσεων είναι προκαθορισμένο,  μήνες πριν από τις εκλογές.

      Περιττό βέβαια να τονισθεί ότι οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται  και την ημέρα των εκλογών,  άλλοτε με παράνομες συνθέσεις εφορευτικών επιτροπών, όπως συνέβη πριν λίγα χρόνια στην Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία, άλλοτε με την παρουσία αμφισβητούμενων δικαστικών αντιπροσώπων,  άλλες φορές  με κάμερες στημένες πάνω απο τις κάλπες εκλογικών αναμετρήσεων αθλητικών Ενώσεων, με παρά τον νόμο αντιπροσώπους-ψηφοφόρους, που πολλές φορές αντιπροσωπεύουν δύο και τρία σωματεία, που ρητά απαγορεύει ο νομοθέτης, αλλά πάνω από όλα με την βοήθεια της υπερενισχυμένης αναλογικής, καθώς ο πρώτος συνδυασμός ανεξάρτητα του εκλογικού του ποσοστού, λαμβάνει το 70% των εδρών στο διοικητικό συμβούλιο!      

       Αυτοί είναι μερικοί απο τους τρόπους με τους οποίους οι πρόεδροι και τα μέλη των «δια βίου» διοικητικών συμβουλίων των ομοσπονδιών εκλέγονται και επανεκλέγονται για πολλές δεκαετίες, αναλώνοντας εκατομμύρια ευρώ του έλληνα φορολογούμενου, που αντί να κατευθύνονται στα σωματεία της χώρας, όπως ορίζει το σύνταγμά μας, αναλώνονται από τους επαγγελματίες παράγοντες  του αθλητισμού. Πρόσφατα, για παράδειγμα,  η εν λόγω αθλητική Ομοσπονδία και δεν είναι η πρώτη φορά, προκήρυξε μαθητικούς αγώνες παρωδία, με «οργανωτικό» παράβολο 50 €! αντιβαίνοντας προφανέστατα στην εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας περί σχολικών πρωταθλημάτων, που πρέπει να διεξάγονται  αδάπανα για όλους τους μαθητές, αποτρέποντας την συμμετοχή του μαθητικού δυναμικού σε εισπρακτικές σκοπιμότητες. Άλλωστε η επιβολή παραβόλων στους μαθητές, δεν διαμορφώνει μιάς υγιή σχέση των  νέων με τον αθλητισμό. Και βέβαια ο οικονομικός απολογισμός της εν λόγω διοργάνωσης, όπως και όλων των προηγούμενων, θα παραμείνει επτασφράγιστο μυστικό.  Όσο για τα  λιμνάζοντα χρήματα που προκύπτουν, είναι προφανές ότι με αυτά θα χρηματοδοτηθούν οι προεκλογικές δαπάνες των δια βίου προέδρων και επαγγελματιών παραγόντων των «ερασιτεχνικών» ομοσπονδιών.

       Ένα άλλο ζήτημα στο οποίο μπορούμε να εστιάσουμε, είναι η αδιαφάνεια των μοριοδοτούμενων αθλητών στις εισαγωγικές εξετάσεις των Πανεπιστημίων, που πολλές φορές αποτελεί αντικείμενο βρώμικης οικονομικής συναλλαγής αφού ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει το πώς, πού, πότε, ποιος αθλητής και γιατί, ανακηρύχθηκε ευεργετημένος του μέτρου αυτού. Το πρόβλημα, στην προκείμενη περίπτωση, είναι ότι ο πίνακας των διακριθέντων αθλητών, που απο τον νόμο είναι υποχρεωμένη να τηρεί η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, δεν δημοσιοποιείται ποτέ. Και στο σημείο αυτό θα πρέπει δυστυχώς να προσθέσουμε ότι η εναπόθεση των ελπίδων  για την διελεύκανση των μεθοδεύσεων αυτών στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού είναι μια χαμένη κίνηση μιάς και, προφανώς, υπάλληλοι του εν λόγω θεσμικού οργάνου αποτελούν μέρος των προαναφερόμενων μηχανισμών.

       Αξίζει επίσης να αναφερθούμε και στην  διαιτησία, όπου παρατηρείται, η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας – Κ.Ε.Δ.  να ορίζει μέλη της!  να διαιτητεύουν σε αγώνες πανελλήνιας εμβέλειας όπως της Α’ Εθνικής κατηγορίας, του Κυπέλου Ελλάδας κλπ, παραβιάζοντας κατάφορα τον αθλητικό νόμο, θέτοντας σε αμφισβήτηση την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων και γεννώντας υποψίες για στημένους αγώνες.

      Και θα αναρωτηθεί κανείς, ύστερα απ’ όλα αυτά, αν θα μπορούσαν κάποια σωματεία να συνεργαστούν για να συμμετάσχουν σε κοινό μέτωπο στην εκλογική αναμέτρηση. Και σ’ αυτό όμως οι ισόβιες διοικήσεις έχουν το… «αντίδοτο». Ας δούμε λοιπόν τι έκανε η διοίκηση της προαναφερόμενης Ομοσπονδίας όταν στις εκλογές του 2016, δημιουργήθηκε ένα νέο μέτωπο με την ονομασία «For-Mat»  για  να ανατρέψει το ισόβιο αυτό καθεστώς κατορθώνοντας να αποσπάσει , σχεδόν το 10% του συνόλου των σωματείων, ποσοστό που μεταφράζεται στο 1/3 των πραγματικά ενεργών. Φοβούμενη την πιθανή  έκρηξη στις επόμενες εκλογές και με σκοπό να απενεργοποιήσει κάθε αντιπολιτευτική κίνηση,  ακύρωσε όλα τα πρωταθλήματα του πυρήνα των σωματείων του συνδυασμού αυτού, με αποτέλεσμα τα σωματεία αυτά να εμφανίζονται σήμερα χωρίς επίσημους αγώνες, να έχουν καταστεί ανενεργά και με αυτόν τον τρόπο, να αποκλείονται  απο την φετινή εκλογική αναμέτρηση!

      Η λύση σε όλα αυτά τα κακώς κείμενα που αποτελούν κοινή διαπίστωση είναι απλή. Διαφάνεια και ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Ανάρτηση κάθε οικονομικής αλλά και διοικητικής πράξης στο διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα κάθε ομοσπονδίας, ώστε να μπορούν τα μέλη των ομοσπονδιών, αλλά και κάθε φορολογούμενος πολίτης, να ελέγχει τις διοικήσεις των ομοσπονδιών της χώρας γιατί, ασφαλώς, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι για να λειτουργήσει η δημοκρατία χρειάζεται συνεχής έλεγχος από  τους πολίτες. Αναγκαία είναι επίσης η κατάργηση των «πριβέ» δικαστηρίων ώστε η εκδίκαση κάθε αθλητικής υπόθεσης να πραγματοποιείται στα πολιτικά δικαστήρια. Οι γενικές συνελεύσεις των ομοσπονδιών και οι εκλογικές αναμετρήσεις τους να διεξάγονται και με ηλεκτρονικό τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται χωρίς κόστος η συμμετοχή του συνόλου των αθλητικών σωματείων της χώρας, απενεργοποιώντας τους μηχανισμούς εξαγοράς και να μην λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην της συντριπτικής πλειοψηφίας.  Επαναφορά του αθλητικού νόμου στις προτάσεις που προέβλεπε το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στην βουλή από τον τότε υφυπουργό πολιτισμού και αθλητισμού Ι. Αδριανό και την έμπειρη ομάδα είκοσι ειδικών, που δυστυχώς με παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου (συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), πάγωσε στο στάδιο της διαβούλευσης, για να μπεί στο γνωστό χρονοντούλαπο.

     Αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον αθλητικό χώρο, ικανοί να αντιπαλέψουν τον αναχρονισμό, την αυταρχικότητα και τον εκφυλισμό. Για να δυναμώσει όμως και να ακουστεί η φωνή τους είναι  απαραίτητο, πολιτικοί με ανάστημα και θάρρος να παρεμβαίνουν εύστοχα, έγκαιρα και αποτελεσματικά ώστε να λειτουργούν οι θεσμοί και ειδικά η δικαιοσύνη, για να αποδυναμώνονται και να αποθαρρύνονται οι ισόβιοι πρόεδροι και οι παρέες τους.

 

Ομάδα αθλητών σκακιστών

«γεωργός, δημοσιοποίηση, διαβούλευση»

Η αλλοίωση της σημασίας των λέξεων, εμπόδιο στη διασφάλιση δίκαιου αγροτικού εισοδήματος στην νέα Κ.Α.Π.

  

      Οι νέες προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την κατάρτιση του στρατηγικού σχεδίου για την  Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) για την περίοδο 2021-2027, θέτουν μεταξύ άλλων  ως ειδικό στόχο την «διασφάλιση δίκαιου εισοδήματος». Δίκαιο εισόδημα όμως, για τους γεωργούς και κτηνοτρόφους ή για  εταιρείες που σχηματίστηκαν στους διαδρόμους των υπουργείων μόνο και μόνο για να  λυμαίνονται τα αγροτικά κονδύλια; 

   

     Κατ’ αρχήν για να είναι ξεκάθαρο, οι λέξεις και οι ορολογίες που χρησιμοποιούνται στους κανονισμούς της ΕΕ , αλλά και στην νομοθεσία κάθε κράτους μέλους,  δεν θα πρέπει να παρεκκλίνουν της ουσιαστικής σημασίας τους όπως αυτή αποτυπώνεται στα επίσημα λεξικά των χωρών μελών.        Κάθε αλλοίωση της σημασίας τους, όχι μόνο δεν είναι νόμιμη αλλά, το σημαντικότερο, προκαλεί σύγχυση και  αδιαφάνεια στην διασφάλιση του ελέγχου των πραγματικών δικαιούχων,  δηλαδή  το ποιοι πραγματικά είναι και θα πρέπει να είναι, οι τελικοί αποδέκτες των ενισχύσεων, πράγμα που αφορά όχι μόνο τους άμεσα ενδιαφερόμενους αλλά και όλους τους φορολογούμενους ευρωπαίους πολίτες,  οι οποίοι  θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό.

     Η ενημέρωση του ανθρώπινου δυναμικού που δραστηριοποιείται στις αγροτικές περιοχές και η προώθηση του ευρωπαϊκού γεωργικού μοντέλου,σε όλους  γενικά τους ευρωπαίους πολίτες για την ευαισθητοποίησή τους σχετικά με το περιεχόμενο και τους στόχους της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, θα έπρεπε να  περνά μέσα από την διαφάνεια της κατανομής των αγροτικών κονδυλίων και των πραγματικών δικαιούχων. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι απαράδεκτη η χρήση του χαρακτηρισμού ως γεωργού (είτε τον ονομάζουν ενεργό, είτε πραγματικό, είτε οτιδήποτε άλλο), από μη φυσικά πρόσωπα. Η σημερινή κατάσταση να «βαφτίζονται» δηλαδή γεωργοί νομικά πρόσωπα και να αποκτούν τα ίδια δικαιώματα με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της υπαίθρου, είναι έξω από κάθε λογική.

     Σε κάθε περίπτωση όμως  τα ονόματα των  δικαιούχων των αγροτικών κονδυλίων, προκειμένου για φυσικά πρόσωπα αλλά και τα ονόματα των μετόχων των νομικών προσώπων, διαχειριστών, προέδρων ΔΣ και λοιπών μελών  των ΔΣ που «εμφανίζονται» ως δικαιούχοι αγροτικών επιδοτήσεων! θα πρέπει να αναρτώνται στο διαδίκτυο και να δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΟΠΕΚΕΠΕ και στα ΜΜΕ. Ωστόσο στην ιστοσελίδα του ο ΟΠΕΚΕΠΕ, βαφτίζει «δημοσιοποίηση» την αναζήτηση από τον δικαιούχο μόνο της ενίσχυσης του ιδίου και μάλιστα μόνο με την χρήση των ατομικών του κωδικών, που είναι μοναδικοί και …κανείς άλλος, εκτός από τον ίδιο, δεν γνωρίζει!   

     Κατ’ αντιπαράθεση και τα συμπεράσματα δικά σας, για την χρηστή διαχείριση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, η εισηγητική έκθεση του ισχύοντος κανονισμού 1306/2013 της 17/12/2013 σχετικά με τους σημαντικούς λόγους της υποχρέωσης της δημοσιοποίησης των ονομάτων των δικαιούχων, φυσικών προσώπων και ιδιαιτέρως των αγροτικών εταιρειών κάθε μορφής, αναφέρει αυτολεξεί «…….η δημοσιοποίηση των ονομάτων των δικαιούχων των ταμείων παρέχει ένα εργαλείο ενίσχυσης του δημόσιου ελέγχου της χρήσης των ταμείων και, συνεπώς, αποτελεί χρήσιμη προσθήκη στο υφιστάμενο πλαίσιο διαχείρισης και ελέγχου που απαιτείται για την εξασφάλιση επαρκούς επιπέδου προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης. Αυτό επιτυγχάνεται εν μέρει με το προληπτικό και αποτρεπτικό αποτέλεσμα της δημοσιοποίησης αυτής, με την αποθάρρυνση των δικαιούχων από παράτυπες συμπεριφορές και, ταυτοχρόνως, με την ενίσχυση της προσωπικής ευθύνης των γεωργών για τη χρήση των δημόσιων πόρων που λαμβάνουν. ……Κατά συνέπεια, οι εθνικές αρχές θα πρέπει να μπορούν να στηρίζονται στον δημόσιο έλεγχο των δικαιούχων μέσω της δημοσιοποίησης των ονομάτων τους και άλλων συναφών στοιχείων»

     Τα ανωτέρω αποτελούν μια ουσιαστική προϋπόθεση που μπορεί να οδηγήσει σε έναν από τους  στόχους της νέας ΚΑΠ που αφορά στη  «διασφάλιση δίκαιου εισοδήματος».

Για να ολοκληρωθεί όμως η διαδικασία της  «διασφάλισης» χρειάζονται και άλλες προϋποθέσεις όπως η θεσμοθέτηση αυστηρών ποινών στους διοικούντες όταν δεν συμμορφώνονται στους κανονισμούς της Επιτροπής, με αποτέλεσμα  η Ελλάδα να πληρώνει υπέρογκα ποσά σε πρόστιμα. Οι υπεύθυνοι της διοίκησης έχουν και αυτοί ευθύνες που πρέπει να τους απονεμηθούν, όπως ακριβώς απονέμονται και στους  αγρότες.

    Ας δούμε για παράδειγμα την μεγάλη απάτη της κατανομής των ενισχύσεων  την τρέχουσα περίοδο 2014-2020. Κάθε κράτος μέλος λοιπόν δικαιούτο να κατανείμει τις ενισχύσεις είτε με σύστημα  «ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης»  για όλη την επικράτειά του, είτε  χωρίζοντας την επικράτεια σε περιφέρειες. Η Ελλάδα αποφάσισε να εφαρμόσει τον δεύτερο τρόπο και χώρισε την επικράτεια σε τρείς μεν αλλά αυθαίρετες δε περιφέρειες.

-την περιφέρεια των …. «βοσκοτόπων»  υποστηριζόμενη από … ζωικό κεφάλαιο,

-την περιφέρεια των …. «αροτριαίων καλλιεργειών»  και

-την περιφέρεια των εκτάσεων με … «μόνιμες φυτείες».

Περιφέρειες δηλαδή χωρίς  γεωγραφικά όρια , παραχαράζοντας τις έννοιες των λέξεων, διότι  «περιφέρεια» σύμφωνα με την ΕΕ, είναι μία ενιαία  εδαφική μονάδα που περικλείεται από  μια γραμμή, που μάλιστα αντιστοιχεί σε προκαθορισμένες   «ονοματολογίες εδαφικών στατιστικών μονάδων» τα επονομαζόμενα NUTS.

    Ο λόγος που υιοθετήθηκε αυτός ο διαχωρισμός  δεν είναι ότι πρόκειται περί αγρονομικού διαχωρισμού όπως ισχυρίζονται, αλλά η τεχνητή δημιουργία ενός πολύπλοκου συστήματος, ώστε να αποκρύψουν πρόσωπα και πράγματα, «νεοεισερχόμενες εταιρείες δικαιούχων» και ποσά ενισχύσεων.  Γίνεται μάλιστα αμέσως αντιληπτή η πολυπλοκότητα,  όταν κάποιος προσπαθήσει να υπολογίσει την αρχική μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων του ώστε να ελέγξει την ορθότητα του ύψους της άμεσης ενίσχυσής του, αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι αδύνατο, διότι υπεισέρχεται στους υπολογισμούς αυθαίρετα η χρήση ενός σταθερού συντελεστή, επιλεκτικά! 

    Η πρότασή μας λοιπόν για την νέα περίοδο της εφαρμογής  των αγροτικών ενισχύσεων στα πλαίσια της απλοποίησης  και της  «διασφάλισης δίκαιου εισοδήματος» όπως η Επιτροπή διακαώς υποστηρίζει,  είναι η εφαρμογή της «ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης»  για όλη την επικράτεια της Ελλάδας όπως ακριβώς εφαρμόζεται και σε πολλά άλλα κράτη μέλη και ενίσχυση ανά ζωική μονάδα του ζωικού κεφαλαίου των κτηνοτρόφων και όχι ενίσχυση των βοσκοτόπων ( με ή και μερικές φορές χωρίς ζωικό κεφάλαιο), που οδήγησαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στις τσέπες ανθρώπων που καμία σχέση δεν έχουν με την κτηνοτροφία.

     Ενισχύσεις που με αυτήν την μέθοδο, της επιδότησης των βοσκοτόπων, «κατανεμήθηκαν» σε συγκεκριμένες εταιρείες, για να πουληθούν τελικά στο …«τραπέζι» του ΟΠΕΚΕΠΕ, από τον κάθε «δικαιούχο», ως  «άυλοι» τίτλοι σε ..τιμή ευκαιρίας, χωρίς το κράτος να λαμβάνει ούτε ένα ευρώ γι αυτές τις μεταβιβάσεις. Δηλαδή εδώ έχουμε το ίδιο το κράτος να κάνει τα στραβά μάτια στην φοροδιαφυγή εις βάρος της ύπαρξής του…!   Και ο  Οργανισμός Πληρωμών & Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού & Εγγυήσεων που έχει αναλάβει την κατανομή των επιδοτήσεων στους δικαιούχους, απλώς καλύπτει τους αποδέκτες των επιδοτήσεων από τα φώτα της δημοσιότητας, επικαλούμενος  το απόρρητο  των ….προσωπικών δεδομένων! Στο σημείο αυτό θα επαναλάβω με απλά λόγια ότι, πρωταρχικός και μοναδικός σκοπός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η διασφάλιση του δίκαιου εισοδήματος των ευρωπαίων αγροτών και κτηνοτρόφων που πλήττονται από το άνοιγμα των αγορών και την εισβολή αγροκτηνοτροφικών προϊόντων από τρίτες χώρες.  Δεν πρόκειται για χρηματικά ποσά τα οποία μια χώρα μπορεί να τα καταχραστεί ή να τα ανακατευθύνει, επιτρέποντας την κατασπατάλησή τους.  Αναφέρομαι βέβαια στις εταιρείες start-up, «ευφυείς» εταιρείες, «καινοτόμες», κτλ που εξειδικεύονται στην ανάλωση των αγροτικών ενισχύσεων της περίφημης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό των αγροτοκτηνοτρόφων, του συνδετικού ιστού της υπαίθρου και τη συρρίκνωση της πρωτογενούς παραγωγής, με αποτέλεσμα να είναι η χώρα μας σήμερα ελλειμματική σε όλα τα αγροτικά προϊόντα αλλά «πλεονασματική» σε συμβουλευτικές υπηρεσίες!

   Συμμετοχή λοιπόν στην δημόσια διαβούλευση, θα πει κάποιος αφελής, ώστε μετά από συζητήσεις, ζυμώσεις και ανταλλαγή απόψεων το «ενδιαφερόμενο κοινό»να καταλήξει σε μια συνισταμένη σε κάθε θέμα.

    Όμως η ελληνική πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Οι υπεύθυνοι για την διαβούλευση «γραμματείς και φαρισαίοι» του Υπουργείου  Αγροτικής Ανάπτυξης, «οργώνοντας» με ημερίδες ολόκληρη την χώρα, αντί να ενημερώσουν επί της ουσίας τον αγροτικό κόσμο για παράδειγμα το πόσες και ποιες εταιρείες είναι δικαιούχοι των αγροτικών επιδοτήσεων και πόσα χρήματα παίρνουν, πόσες αγοραπωλησίες «άυλων τίτλων δικαιωμάτων πωλήθηκαν σε τρίτους και από ποιους, πόσα είναι τα συνολικά χρήματα των άμεσων ενισχύσεων κατ’ έτος, γιατί σε μια νύχτα η επιδότηση των βοσκοτόπων από 11 ευρώ έγινε 25 ευρώ και ποιοι ωφελήθηκαν (πληροφορίες που θα οδηγούσαν τον αγρότη να λάβει ορθές αποφάσεις) αντί να απαντήσουν στα καυτά αυτά ερωτήματα, να αναδείξουν τον διάλογο, την ανταλλαγή σκέψεων και την καταγραφή των απόψεων αγροτών και κτηνοτρόφων, έχουν συντάξει ένα απαράδεκτο από κάθε άποψη ερωτηματολόγιο και με αυτό υφαρπάζουν την  «συναίνεση» του αγροτικού κόσμου, κατευθύνοντας τους παρόντες, ανεξαρτήτως ιδιότητας, στο πώς … «ηλεκτρονικά» μέσω των smart phones, θα απαντήσουν σε κατασκευασμένες ερωτήσεις, επιλέγοντας από μια σειρά δύο-τριών προκαθορισμένων  απαντήσεων, κατασπαταλώντας έτσι τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου και εξασφαλίζοντας την εκ του νόμου απαιτούμενη «εταιρική σχέση» στην προαποφασισμένη όπως φαίνεται, ελληνική  πρόταση για τον στρατηγικό σχεδιασμό της νέας ΚΑΠ. Πως μπορεί έτσι, για παράδειγμα, να προτείνει κανείς εάν θέλει την εξωτερική ή την εσωτερική σύγκλιση των ενισχύσεων και την  συνέχιση ή την κατάργηση των ιστορικών δικαιωμάτων; Η λέξη ντροπή είναι η μόνη που μπορεί να χαρακτηρίσει αυτούς και την πολιτική ηγεσία που επινόησε σαχλά ερωτηματολόγια και  …προκαθορισμένες απαντήσεις! για να αλλοιώσει την βούληση των ανθρώπων της ελληνικής υπαίθρου, αυτών που πλήττονται άμεσα από την μετατροπή μιας πολλά υποσχόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ξέφραγο αμπέλι.

    Επειδή θεωρούμε ότι ο εμπαιγμός έχει και τα όριά του, θα θέλαμε, συνοψίζοντας, να διατυπώσουμε τις απόψεις μας , για την νέα περίοδο 2021-2027 για τους κύριους άξονες στους οποίους θα πρέπει να κινηθούν και να κατανεμηθούν τα αγροτικά κονδύλια, ελεύθερα και ανεμπόδιστα,  ώστε να μπορέσει ο ευρωπαίος φορολογούμενος να ξέρει σε ποιες τσέπες πάνε τα χρήματά του.

-Ενιαία λοιπόν στρεμματική ενίσχυση για όλους τους αγρότες - φυσικά πρόσωπα,

-ενιαία ενίσχυση στους κτηνοτρόφους ανά ζωική μονάδα, ώστε να δοθεί ένα τέλος στην «βιομηχανία» παραγωγής …επιλέξιμων βοσκοτόπων και των «τεχνητών λύσεων» που τις συνοδεύουν!

-ολόκληρο το κόστος της ασφαλιστικής δαπάνης του ΕΛΓΑ καθώς και το όποιο κόστος των αιτήσεων των δικαιούχων των ενισχύσεων να βαρύνει τα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης (Π.Α.Α.), σε αντίθετη περίπτωση τα συνταξιοδοτικά ασφάλιστρα να επιστρέφονται στον δικαιούχο όποτε αυτός το επιθυμεί και μάλιστα εντόκως, όπως  σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

-διαφάνεια της κατανομής των επιδοτήσεων με δημοσιοποίηση των ονομάτων των πραγματικά δικαιούχων, όπως ορίζουν οι κανονισμοί της ΕΕ, αλλά και όπως εφαρμοζότανε στο παρελθόν,

-οι επιδοτήσεις να ακολουθούν την καλλιεργούμενη γη και το ζωικό κεφάλαιο, ώστε να δοθεί ένα τέλος στο εμπόριο των «άυλων τίτλων των δικαιωμάτων»

-οι επενδύσεις  αγροτών και κτηνοτρόφων και οι όποιες παροχές υπηρεσίας προς αυτόν, γεωργικές συμβουλές, βιολογική γεωργία, νιτρορύπανση, επενδύσεις (σχέδια βελτίωσης), νέοι αγρότες  κλπ, να γίνονται με απλές διαδικασίες και εντελώς αδάπανα, επιβαρύνοντας τα κονδύλια του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (Π.Α.Α.)  που ανέρχονται ετησίως σε περίπου  επτακόσια και πλέον εκατομμύρια ευρώ!

-οι αγροτικές συμβουλές να δίνονται από όποιο γεωπόνο  ο παραγωγός  επιλέξει, διότι οι δήθεν πιστοποιήσεις των γεωργικών συμβούλων και των εταιρειών γεωργικών συμβουλών με … «πανελλαδική εμβέλεια»,  μόνο σκοπό έχουν την γιγάντωση συγκεκριμένων επιχειρήσεων παροχής συμβουλών, που καμία σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές ανάγκες παρά μόνο με την υφαρπαγή των αγροτικών επιδοτήσεων, των τεράστιων κονδυλίων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης.  

-εφαρμογή δίκαιης απονομής ευθυνών και προστίμων, δηλαδή τυχόν επιβολή τους, να μην επιβαρύνουν την χώρα μας και κατ’ επέκταση τους έλληνες φορολογούμενους, αλλά τους υπεύθυνους  αγρότες ή τους  διοικούντες, ανάλογα του ποιος ευθύνεται για την πράξη, την παράλειψη  ή την παράβαση.

     Εάν η κατάρτιση του στρατηγικού σχεδίου για την νέα περίοδο της ΚΑΠ, εδράζει στην αδιαφάνεια των διαδικασιών, μπορεί να προαχθεί η πράσινη αρχιτεκτονική  και να προστατευθεί το περιβάλλον;

     Μπορεί άραγε να  οδηγηθούμε σε βελτίωση του κοινωνικοοικονομικού ιστού της υπαίθρου, όταν ο αγροτικός κόσμος οδηγείται στην απόγνωση; 

 «Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει»                  
  ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

«Όταν οι λέξεις χάνουν την σημασία τους, οι άνθρωποι χάνουν την ελευθερία τους»
ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ